Alice in wonderland
Erg makkelijk maakt Aristide von Bienefeldt het de lezer niet in De zus die Anna Magnani niet was. De auteur die vooral bekend was vanwege zijn nogal heftige en soms perverse homoseksuele scènes gooit het deze keer over een andere boeg. Heftige passages komen nog wel voor, een gifmoord en en passant nog een dubbele moord om een kat te redden bijvoorbeeld, maar de hoofdpersoon Alice kijkt zo onverstoorbaar naïef de wereld in dat deze roman een continue lichte toets blijft behouden.
Alice Nola is de dochter van een Italiaanse vader en een Nederlandse moeder en ze woont als volwassene met haar oudere zus Blommia, haar jongere broer Emiel en haar oudere broer Castro – met wie ze een incestverleden deelt dat niet als negatief ervaren wordt – samen in een groot vrijstaand huis. Dat samenleven gaat goed tot op het moment dat er een ‘Iraans loedertje’ in huis komt, de Perzische kat Brenas. Dit lijkt nog op een coherent verhaal, ware het niet dat Alice in de tussentijd gesprekken heeft met vreemden als ze aan het winkelen is, met leveranciers aan de telefoon en elke keer ontaardt dat in absurde dialogen. (meer…)